Στη συνέχεια θα πάμε στη Ζούρβα και στα Μεσκλά.
Ο δρόμος για τη Ζούρβα είναι εξαιρετικά εύκολος, καθώς πάμε περνώντας από τα Λευκά Όρη. Οι επισκέπτες θα μαγευτούν από την φανταστική θέα.
Τα Μεσκλά είναι η τοποθεσία μιας αρχαίας πόλης, και διάφορα αντικείμενα και ερείπια των κυκλώπειων τοίχων έχουν βρεθεί εκεί. Τα χαλάσματα των σπιτιών και τα ερείπια του τοίχους της πόλης βρίσκονται στα Μεσκλά. Δεν είναι βέβαιο ποια πόλη υπήρχε εδώ και πως ήταν το πραγματικό της όνομα. Τα Μεσκλά έχουν παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και βρίσκονται ανάμεσα σε πράσινους λόφους στην καρδία της εύφορης κοιλάδας του Κερίτη. Δια μέσου αυτής της κοιλάδας, ρέει ένα ποτάμι. Στο στο πίσω μέρος του χωριού ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα Λευκά Όρη. Στην πραγματικότητα τα Μεσκλά βρίσκονται σε ένα φαράγγι στους πρόποδες των Λευκών Ορέων.
Το χωριό καταστράφηκε για πρώτη φορά κατά την ενετική περίοδο, όταν ο αρχηγός της τοπικής εξέγερσης, ο Καντανολέων. Χρησιμοποίηθικε ως έδρα του και για δεύτερη φορά, κατά τη διάρκεια της τουρκικής περιόδου. Παρ’ όλα αυτά, δυο από τις βυζαντινές εκκλησίες με τοιχογραφίες του 14ου αιώνα στο χωριό, κατάφεραν ως εκ θαύματος να επιβιώσουν και από τις δυο καταστροφές!
Μια από αυτές τις εκκλησίες, είναι αφιερωμένη στον Χριστό Σωτήρα,
ή « Εκκλησία του Χριστού Σωτήρα» με έργα ζωγραφικής του Θεόδωρου Δανιήλ και του ανιψιού του Μιχαέλη Βενέρη. Χρονολογούντε από το 1303 μ.Χ. Η εκκλησία ιδρύθηκε από τον καλόγερο Λεόντιο Κωσσακη. Λίγο πιο κάτω στο δρόμο, εάν ο επισκέπτης περπατήσει στο χωριό και πάνω από τη γέφυρα που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά. Εκει μπορεί να βρει την εκκλησία της Παρθένου Μαρίας του 14ου αιώνα. Αυτή η εκκλησία περιέχει κομμάτια ακόμη και παλαιότερων κτηρίων, συμπεριλαμβανομένου του τάφου της Αφροδίτης. Εκει ήταν χτισμένος σε αυτό ακριβώς το σημείο και το μωσαϊκό στο πάτωμα της παρούσας εκκλησίας ήταν κάποτε το μωσαϊκό δάπεδο ενός βασιλικού του 5ου αιώνα! Πίσω από αυτή την εκκλησία , μια πολύ μεγάλη και επιβλητική σύγχρονη, ορθόδοξη εκκλησία έχει χτιστεί από τότε.
Προς το τέλος της εκδρομής μας, θα πάμε στη λίμνη της Αγυιάς.
Πρόκειται για μια μικρή λίμνη 450 στρεμμάτων, η οποία είναι κοντά στην κοιλάδα του Φασά. Αυτή η κοιλάδα θεωρείται η πιο υγρή κοιλάδα της λίμνης. Η λίμνη της Αγυιάς λαμβάνει νερό από υπόγειες πηγές και από τον ποταμό Ξεκολομένο. Η λίμνη ήταν βάλτος πριν η δημόσια εταιρία να μεταρρυθμιστεί ριζικά, για να δημιουργήσει μια τεχνητή λίμνη, για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας. Σήμερα, ο σταθμός παραγωγής ενέργειας είναι εγκαταλελειμμένος, αλλά οι επισκέπτες μπορούν ακόμη να δουν τους παλιούς μηχανισμούς. Αυτή η μικρή λίμνη, στεγάζει τη μεγαλύτερη ποικιλία των υδρόβιων φυτών στην Κρήτη, αλλά και πολύ σημαντικά είδη της πανίδας. Μεταξι αυτων σπάνια είδη βατράχων και κολεοπτέρων. Επιπρόσθετα, η λίμνη αποτελεί καταφύγιο για πολλά ενδημικά και μη ενδημικά πουλιά.
Η οικολογική σημαντικότητα της Αγυιάς, αντικατοπτρίζεται στο γεγονός ότι προστατεύεται.
Τα σύγχρονα χρόνια, η άρδευση που δουλεύει στην περιοχή έχει ελαττώσει το μέγεθος της λίμνης, η οποία έχει γίνει ένα βάλτο για μια ακόμη φορά σε αρκετά σημεία.
Επιπλέον, ο υγρότοπος αντιμετωπίζει μια τρομακτική αλλαγή. Μετά την εισαγωγή του Αμερικανικού βαθύφωνου βάτραχου από έναν άμυαλο επιχειρηματία, ένα πλάσμα που έχει εκτοπίσει τον απειλούμενο κρητικό βάτραχο του νερού από τότε.
